Vage afspraken blijken schenking van paard in te houden
Iemand kan eigenaar worden van een goed als dit wordt geschonken. In deze zaak twisten twee vrouwen over de vraag of de één een paard aan de ander heeft geschonken.
Tja, wie is eigenaar van het IJslandse paard? Een vrouw stelt dat het een schenking was van een andere vrouw. Door de overdracht van het paard is zij eigenaar geworden. De vrouw die het paard zou hebben geschonken betwist dit: zij wilde het paard op termijn wel schenken maar dat zou de ontvanger niet hebben aanvaard. Het paard is wel ‘overhandigd’ maar volgens de gever is de basis waarop dit gebeurde ‘in de lucht blijven hangen’. De gever kan zich ook niet vinden in de wijze waarop de ontvanger het paard verzorgt. Zij wil het paard dan ook terug hebben, omdat zij nog steeds eigenaar zou zijn.
Overnemen
De gever is in ieder geval eigenaar van het paard geweest, stelt de rechterbank vast. Het lukte haar, vanwege financiële redenen, niet meer om voor het paard te zorgen. Zij vroeg de ‘ontvanger’ of zij het paard wilde overnemen. Partijen verschillen van mening over wat er vervolgens is afgesproken. De rechtbank constateert dat het paard door de gever feitelijk ter hand is gesteld aan de ontvanger, door het paard naar de stal te brengen waar zij ook een andere IJslander had gestald. Daarbij zijn ook het paardenpaspoort en registratiepapieren overgedragen. Het was dus de bedoeling van de gever dat de ontvanger zich als eigenaar van het paard zou registreren. Overigens is dat geen vereiste voor een eigendomsoverdracht van een paard. Wel heeft de ontvanger een stallingsovereenkomst gesloten ten behoeve van het paard.
Cadeau
Uit meerdere appberichten blijkt volgens de rechtbank dat de gever het paard aan de ontvanger heeft geschonken, die deze schenking heeft aanvaard. Zij appte een keer dat ‘jij m’n leukste liefste knappe vriendje gewoon hebt gekregen’ en ‘ik kreeg complimenten van de hoefsmit toen hij net aan jou was geschonken’. Ook appte ze: ‘Je hebt een kerngezond paard van mij cadeau gekregen’. Tegen de rechtbank zegt zij daar iets anders mee te bedoelen: het was voor de ontvanger ‘een cadeau’ dat ze op het paard mocht rijden. Maar dat overtuigt de rechtbank niet, zeker nu uit weer een ander appje blijkt dat de gever beseft dat de beslissingsbevoegdheid over het paard bij de ontvanger ligt. Kortom, het was een schenking (en niet ‘op termijn’), waardoor de eigendom is overgegaan naar de ontvanger.
