Tijdig klagen over slecht aannemingswerk, anders verjaart recht op schadevergoeding
De klachten over slecht aannemingswerk, uitgevoerd in een tandartspraktijk, waren terecht. Maar de tandarts klaagde te laat en krijgt zijn schade daarom niet vergoed.
Een tandarts wil in een pand een nieuwe praktijkruimte vestigen. Een aannemer wil die klus klaren voor € 313.053. Na meerwerk wordt de totale aanneemsom € 323.743. Ruim een jaar na de oplevering klaagt de tandarts dat het zeil in een gangpad bol is gaan staan. Negen maanden later presenteert een onderzoeksbureau een rapport hierover. Weer negen maanden later laat de tandarts aan de aannemer weten dat hij de boel moet herstellen en dat hij aansprakelijk is voor de vervolgschade. Ruim een jaar later stelt de tandarts de aannemer persoonlijk aansprakelijk en weer acht maanden later wordt hij gedagvaard (rechtbank Overijssel). Te laat, stelt de aannemer: de vordering is verjaard.
Verjaring
In het Burgerlijk Wetboek staat dat een rechtsvordering wegens een gebrek aan het opgeleverde werk verjaart door verloop van twee jaren nadat de opdrachtgever daartegen heeft geprotesteerd. Verjaart de rechtsvordering tussen het tijdstip waarop de aannemer tegen de opdrachtgever heeft gezegd dat hij het gebrek zal onderzoeken of herstellen, en het tijdstip waarop hij het onderzoek en de pogingen tot herstel kennelijk als beëindigd beschouwt, dan wordt de verjaringstermijn met zes maanden verlengd.
Verlenging
Na de klacht (‘protest’) over de bollingen in de vloer verjaart de vordering van de tandarts na twee jaar. De aannemer liet per brief weten onderzoek te willen doen, maar zag daar vanaf omdat de tandarts daar niet aan zou willen meewerken. Toch wordt de verjaringstermijn na deze brief met zes maanden verlengd.
Geen stuiting
De tandarts heeft niet vóór het verstrijken van deze (verlengde) termijn een vordering ingesteld – de dagvaarding en de aansprakelijkheidsstelling vonden pas 20 maanden na de verjaringstermijn plaats. In de tussentijd heeft de tandarts wel laten weten ‘van mening te zijn’ dat de BV herstelwerkzaamheden moest verrichten. Dat is te weinig om de verjaringstermijn op te rekken: als hij ondubbelzinnig zijn recht op nakoming had geëist, dan was de verjaring gestuit en dan had hij dus langer de tijd gehad om de aannemer aansprakelijk te stellen. Stuiting betekent immers dat een nieuwe verjaringstermijn gaat lopen. Nu is de vordering van de tandarts verjaard en heeft hij geen recht meer op schadevergoeding. De tandarts moet wel de proceskosten (€ 9.459) betalen.
